Bagage ode, Cusco en Machu Pichu

Dag allen,

Allereerst de beloofde ode aan de bagage. Geschreven door Pieter en Rogier in een hostelletje in Lima:

Bagageloos 25-01-2011 te Lima

Over de luchthaven klinkt een zucht
Het tegenovergestelde van opgelucht
Wij staan in Lima, kant en klaar
Alleen onze bagage is nog daar
In Sao Paulo, een enorme stad
Ow lieve tassen waarom scheidde ons pad!
Hopelijk hebben jullie in de gaten
Wij willen onze ruggensteunen nimmer verlaten

Dus geen zorgen, jullie geliefde krachten
Zolang als nodig zullen wij wachten
Ronddolend met nieuwe onderbroeken in Lima
Wachten wij trouw, en dat is prima

"Hopelijk Rogier.. Zijn onze tassen samen, en niet alleen."


DE REIS NAAR CUSCO
In ons vorige blog was te lezen dat onze bagage in Lima was gearriveerd. Wij kunnen jullie vertellen dat wij kort daarna onze bagage krachtig vast konden houden. Heerlijk gevoel! Met goede moed vervolgden wij onze reis door Peru richting Cusco. Deze reis hebben wij gemaakt met busmaatschappij Cruz del Sur. Een rit van in totaal 22 uur. Het eerset deel van deze reis ging langs de favela´s van Lima, de pacific ocean en de woestijnlandschappen die ten zuiden van Lima het peruaanse kustgebied domineren. Naarmate we meer landinwaarts reden werd het landschap en stuk groener en ruiger. Het werd echter ook donker toen we in dit ruige landschap reden, dus tijd om lekker in onze luxe stoelen te gaan slapen. De nacht was echter een stuk oncomfortabeler dan we hadden gehoopt. Dit kwam in eerste instantie niet door de conditie van de weg, maar door de rijstijl van de chauffeur. Bergafwaarts joeg hij in volle vaart door de haarspelbochten, alsof hij een taxi chauffeur in Lima was. Auto´s inhalend (of eerder van de weg toeterend) scheurden we naar Cusco. Dit had dus effect op de maag van Rogier, die als een groen zielig ventje, met een plastic zakje voor zich, zat te wachten op LA GRANDE FINALE. Gelukkig voor de andere passagiers is die grande finale niet gekomen. Bij de eerste ruststop na 18(!) uur konden we eindelijk een luchtje scheppen en zo de zuivere natuurlucht tot ons nemen. Het vervolg van de reis tot Cusco verliep verder zonder groene gezichten en volle zakjes.

CUSCO
In Cusco aangekomen zijn we via een Duits stelletje uit Berlijn bij een redelijk duur hostel uitgekomen. Dit vonden wij geen probleem, omdat we na deze busreis wel behoefte hadden aan een comfortabele nachtrust. Na te zijn ingecheckt, liepen we Cusco in. Cusco is vergeleken met Lima een ontzettend mooie en rustige stad. Als voormalige hoofdstad van het incarijk voor de spaanse verovering in de 16e eeuw, is de binnenstad van Cusco opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Dit is goed te merken aan de pracht van het plaza del arma en de omringende pleinen.

Cusco ligt veel hoger dan Lima, dat aan de kust ligt. We verblijven in Cusco op een hoogte van 3360 meter, hetgeen even hoog is als de hoogste top die Pieter in de alpen heeft beklommen. Wij merken dit aan een tweetal factoren:

- duizeligheid bij het opstaan
- het fungeren als vergiet. Elke keer als wij iets drinken, dan komt het een uur daarna in dezelfde hoeveelheid er weer uit.

De tweede factor resulteerd dan weer dat we snel een uitgedroogd gevoel hebben wat resulteerd tot duizeligheid. Dit moet even wennen, dus hier maken wij ons verder totaal niet druk om. Gewoon veel coca thee drinken, dan valt het wel mee. Cusco ligt vlakbij Machu Pichu en fungeert daarom als uitvalsbasis voor een mooie excursie naar dit verlaten inca stadje. Wij merken dit vooral door de vele excursies die op straat worden aangeboden (er worden trouwens ook massages aangeboden) en de mate waarin de verkopers blijven aandringen bij ons. In Lima viel dit erg mee. Maar na ongeveer 5 keer ´´No Gracias´´ druipt de gemiddelde verkoper weer af. In Cusco zijn wij meteen begonnen met het zoeken naar een goede excursie naar Machu Pichu. Dit is uiteindelijk gelukt en vrijdag zijn we vroeg in de ochtend richting Machu Pichu vertrokken.

MACHU PICHU
De perfecte dag. Je hebt van die dagen dat alles goed gaat. Bij het opstaan voel je je goed. Onderweg naar het werk ook. Je krijgt opslag, hoort drie keer dat je er zo vrolijk uit ziet. Iedereen is geïnteresseerd in je verhalen. De lunch is perfect. Je mag eerder naar huis. De zon schijnt. Je wandelt met je dierbaren door het park. Thuis staat je favoriete maaltijd klaar. Je tafelt nog lang na met familie en vrienden. De zomer komt eraan. Voldaan ga je weer naar bed. De perfecte dag.

Machu Pichu is zo´n dag.
Historici zijn het nog altijd niet eens over wat de precieze functie van de stad geweest is. Er vinden ook nog steeds opgravingen en archeologische onderzoeken plaats. De stad wordt verschillend beschreven en beleefd. Veel mensen lopen er rond, vol bewondering voor de logistieke en bouwtechnische hoogstandjes. De rede dat de stad er nog altijd goed uit ziet is de manier van bouwen. De huizen en tempels zijn allemaal gebouwd in het verlengde van de onderliggende rotsen. Ook ligt er een groot afwateringsysteem. De vele regenbuien (9 maanden per jaar) en de jaarlijkse aarbevingen hebben de stad de afgelopen 500 jaar niet aan kunnen tasten. Ook de ligging is zeer speciaal. Machu Pichu ligt op 2438 meter op de kam tussen de berg Machu Pichu (die de stad van water voorziet) en de Huayna Picchu. Constant stijgen er wolkjes op uit het dal onder Machu Pichu dat gevormd wordt door de Urumba (rivier) die in een lus om het ´Machu Pichu massief´ draait. De omliggende bergen zijn veel hoger en lijken wel een enorme groene muur waarvan de steile hellingen dicht bebost zijn. Her en der stort het water tientallen en honderden meters naar beneden.
De stad ziet er indrukwekkend uit bij het binnenlopen. Het echte ´contact´ met de stad komt gedurende de loop van de dag. Aanvankelijk sjokken we met teveel mensen achter een gids aan. Pas als de tour voorbij is gaan we onze eigen weg. We schuilen in een huis tegen de regen waar toevallig een andere gids met een veel kleiner groepje vol passie over de Inca´s praat. Bij deze gids spreekt het gevoel en niet langer het geld. Als de regen opgehouden is maken de wolken plaats voor de warme zon. De inmiddels veel rustigere stad ruikt naar de natuur, naar de semi-tropische omliggende bossen. De Lama´s komen tevoorschijn. Wij lopen op ons gemak de hele stad door. Doen een Frank de Boer en Rinus Michels imitatie in een tempel en klimmen vervolgens naar het hoogste punt van de stad. De bergen en de prachtige diepe dalen raken ons. Bob Marley´s Natural Mystic en Bob Dylan´s Blowing in the Wind brengen alles samen. Voor we het weten is het vijf uur en gaat Machu Pichu dicht. We ontmoeten het Franse stel en de Amerikaanse vrouw met wie we de tour gelopen hebben bij de uitgang en samen dalen we af naar de Urumba. Zittend op het balkon van een mooi restaurant zijn er geen woorden meer nodig. Machu Pichu, een pelgrimsoord, een ervaring, een gevoel, een streep onder onze vriendschap en een stap dichter bij ons zelf.

Diepte en geluk,
Pracht en praal, omringd door geluk
Vroege start, vroege vreugd, deze dag kan niet meer stuk
Het gevoel van geluk, gaat doorgaans diep
Net als vandaag, rust om ons heen, je hoort een muis zijn piep
Vandaag gaat geluk en diepte letterlijk samen
Samen met een beste vent, hij kan het beamen
Glimlach blijf nog eeuwig op ons gezicht
Dank Machu Pichu, vandaag was jij het licht

De komende dagen..
Vandaag genieten wij nog van Cusco. Vanavond om 10 uur (4 uur 's nachts NL tijd) stappen we in de bus naar Bolivia. Naar Copacabama, Isla del Sol om precies te zijn. Hier zullen we om 9 uur ´s ochtends aankomen en Elske en Gerda ontmoeten! Verder zullen we de eerste dagen in Bolivia rustig aan moeten doen om te wennen aan de hoogte.

Grote groeten,

Rogier en Pieter