Rio de Janeiro

Rio de Janeiro

Het is maandagochtend...... De oogleden hangen nog voorover, de dromen zijn in de verte nog aan het afronden, maar het is nu tijd om op te staan. Onze boodschappentassen worden ingepakt. Ana Paula verschijnt in de deuropening en we nemen afscheid van haar. Tijdens het ontbijt nemen we ook afscheid van Paulo en Osvaldetze. Edite is vandaag onze taxi naar het vliegveld. Aangekomen bij het vliegveld nemen we ook afscheid van Edite. We lopen door de douane en we realiseren ons............. Het hoofdstuk Curitiba is voor dit jaar weer afgesloten. Pieter staat nog even stil bij een boek van vier jaar geleden maar gaat dan verder. Een nieuw hoofdstuk staat voor de deur:

RIO DE JANEIRO!
Een ieder die droomt van een verre reis naar Brazilie en daarbij een voorstelling van probeert te maken denkt gelijk aan het Christusbeeld, het Suikerbrood en dansende samba op de straten. Al deze plaatjes worden nu waarheid. Maar niet alleen deze mooie plaatjes. Bij aankomst in Rio nemen we een taxi en een ander beeld van Rio wordt ook duidelijk: Favela`s. We hebben maar een klein deel van alle favelas in de stad gezien, maar ze zijn er. En dat maakt je toch bewust van de positie waar we ons op dit moment bevinden. In een luxe taxi op weg naar een hostel in Copacabana. Deze reis zijn we meerdere malen geconfronteerd met ongelijkheid in de wereld, maar in Rio ligt het pijnlijk dicht bij elkaar.

Aangekomen bij het hostel besluiten we snel richting het strand te gaan om daar even lekker bij te bruinen en eventueel een duik te nemen. Voor een duik nemen hoef je zelf geen moeite te doen, want wanneer je met de knieen in het water bent zorgt een megagolf wel dat je binnen 1/10 van een seconde op je snufferd zand ligt te happen. Hier kan Rogier over meepraten.
De tweede dag in Rio is een dag waarin we toeristische trekpleisters gaan bezoeken. Onze eerste trekpleister (naast alle pleisters van Pieter zijn teen) is het welbekende Christusbeeld. Dit beeld hebben we al vaak gezien in de media, maar eenmaal aangekomen bij het beeld is het alsnog indrukwekkend. Geweldig! Het uitzicht daarbij is misschien nog wel mooier. De ritme`s van `they dont even care about us` van Michael Jackson schieten door Rogiers hoofd heen. Hierna brengen we een bezoek aan het Suikerbrood. Deja vu`s van een eerdere vakantie in Slowakije passeren meteen de revue. Toen kon Rogier de berg niet meer op door een lokaal slechtgevallen suikerbrood. Enkele dagen daarna stond Rogier doodangsten uit in een kabelbaan die ons van de hoge Tatra naar beneden hielp. Nu gaat Rogier samen met Pieter, Hugo en Fernanda met een kabelbaan een berg op met de naam `Suikerbrood`. Gelukkig ging dit een stuk beter dan in Slowakije. Mede door het feit dat op het Suikerbrood zelf helemaal niks te zien was door een laag mist. In de hoop dat deze mist zou verdwijnen en alsnog het mooie (nacht)uitzicht konden zien, bleven wij tot 19.00 boven wachten. Onze beloning was een harde plens regen en een nog slechter uitzicht. Maargoed, we zijn boven geweest, en Pieter kent het uitzicht al!

De derde dag staat in het teken van een stranddag op twee bekende stranden van Rio, namelijk Ipanema en Copacabana. Het strand van Ipanema heeft ons twee het meest veranderd.......... Van een licht getinte huid naar een rode huid. Goed insmeren heeft mijn moeder altijd gezegd, maar de eigenwijsheid (wij verbranden nooit en met zonnebrand worden we niet bruin) van mijn vader heeft mij nu genekt (Rogier). Pieter heeft zich wel ingesmeerd maar is toch ook licht verbrand. De dag verliep verder lekker ontspannen met wat ijsjes en cocoswater op Copacabana. In de avond nog wat lekker poolen, aftersun smeren, Caipirinha drinken en daarna lekker slapen.

Vandaag hebben we uitgeslapen. Na een goede lunch vertrokken we met de bus naar de luchthaven. De tien minuutjes lopen met bagage, maar zonder backpack benadrukken nog maar eens hoe fijn het leven MET backpack was! De Vlucht duurt drie kwartier. Dan staan we in Campinas, een stad vlakbij Sao Paulo. De busrit naar het winkelcentrum waar we nu zitten helpt ons beiden aan dromen, dromen over Nederland!

De komende dagen..

Zo groot als de stad Sao Paulo is, zo weinig is het aantal uren dat we
hier hebben om ervan te genieten. Moe als we zijn duiken we zo lekker
ons bed in. Het hotel ligt op de rand van het centrum. Morgen zullen
we dan ook nog lekker even door de stad rond gaan wandelen om
vervolgens aan het begin van de middag naar Sao Paulo Guarulhos
International Airport te taxi-en en bussen. Dan is het cirkeltje weer
rond. Gelukkig vliegen we deze keer niet naar Lima maar naar Madrid en
vervolgens Amsterdam (KL1702) waar we om ongeveer 15:50 zullen landen.

Het was ons een waar genoegen.

Grote Groeten,

Rogier en Pieter